HUTBE OKUDUĞU ZAMAN İMAMIN YERİ

1570. Bize Muhammed b. Kesir, Süleyman b. Kesîr’den, (O) ez-Zühri’den, (O) Sa’îd İbnul-Museyyeb’den, (O da) Cabir b. Abdillah’tan (naklen) haber verdi ki, O şöyle dedi: Rasûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), minberin yapılmasından önce (hutbe okurken) bir (hurma) kütüğünün yanında (ona dayanarak) ayakta dururdu. Sonra minber yapılınca bu kütük inledi. Öyle ki, biz de inlemesini işittik. Bunun üzerine Rasûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) elini üzerine koydu, o da sükûnet buldu.

1571. Bize Haccâc b. Minhâl rivayet edip (dedi ki), bize Hammâd b. Seleme, Ammâr b. Ebî Ammâr’dan, (O da) İbn Abbâs’tan (naklen) rivayet etti ki; Hz. Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), minber edinmesinden önce bir (hurma) kütüğünün yanında, (ona dayanarak) hutbe okurdu. Daha sonra minber edinip de ona geçince bu kütük inledi. Bunun üzerine (Hz. Peygamber) onu kucakladı da o (ancak) sükûnet buldu. (Müteakiben Hz. Peygamber); “Şayet onu kucaklamamış olsaydım, Kıyamet gününe kadar in-leyecekti!” buyurdu.

1572. Bize Haccâc rivayet edip (dedi ki), bize Hammâd, Sâbit’ten, (O) Enes’ten, (O da) Hz. Peygamber’den (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) (naklen) onun, (yani bir önceki Hadisin) aynısını rivayet etti.

1573. Bize Abdullah b. Yezîd rivayet edip (dedi ki), bize el-Mes’ûdî, Ebû Hâzim’den, (O da) Sehl b. Şaddan rivayet etti ki, O şöyle dedi: Medine’de müslümanlar çoğalınca, kişiler (camiye) geldiğinde (kalabalık yüzünden) Rasûlullah’ın (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) konuşmasını neredeyse işitememeye, bunun için de caminin yanından geri dönmeye başlamışlardı. Bunun üzerine cemaat O’na; “ya Rasûlallah, demişlerdi, gerçekten müslümanlar çoğaldı. Gelen kimse geliyor da, (kalabalık yüzünden) senin konuşmam neredeyse işitemiyor!” “Peki, ne (yapmamı) istersiniz?” buyurmuştu. (Hz. Pey-gamber’in onlarla istişaresinin) sonunda, Ensardan bir kadının marangoz bir kölesine ve Gâbe’nin ılgın ağaçlarına (adamlar) salınmış, (bu köle ve yardımcıları da, bu ağaçlardan) iki veya üç basamaklı (bir minber) yapmışlardı. Bundan sonra Rasûlullah (Sailallahu Aleyhi ve Sellem.) onun üzerinde oturur ve üzerinde hutbe irad buyururdu. Onlar bu (minberi) yapınca, (Hz. Peygamberin daha önce) yanında ayakta durup (hutbe okuduğu) ağaç parçası inlemişti. Bunun üzerine Rasûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) onun yanma kalkıp (gitmiş) ve elini üzerine koymuştu da o (ancak) sükûnet bulmuştu.
[Sünen-i Darimi]